Konsultacja psychologiczna to inaczej wstępna rozmowa z rodzicem, której celem jest wysłuchanie zgłaszanych trudności i problemów. Psycholog na zakończenie spotkania zaproponuje dalszy rodzaj współpracy. Podczas konsultacji można także uzyskać doraźną pomoc psychologiczną poprzez zrozumienie problemów dziecka.

Jeśli Twoje dziecko:

• ma trudności z nauką lub motywacją,
• przejawia zachowania agresywne,
• ma trudności w kontaktach z rówieśnikami,
• ma problemy natury emocjonalnej (np.: nieśmiałość, wycofanie, lęki),
• doświadczyło traumatycznego zdarzenia (np.: śmierć bliskiej osoby, rozwód rodziców, wypadek, przemoc),
• miewa częste stany zmiany nastroju,
• przejawia nieprawidłowości w rozwoju

ZARASZAM NA SPOTKANIE

Diagnoza rozwoju intelektualnego służy określeniu możliwości poznawczych dziecka. Pozwala uzyskać informacje o zdolnościach dziecka, jego mocnych i słabych stronach.

Diagnoza składa się z:

• wywiadu przeprowadzanego z rodzicami i z dzieckiem,
• analizy dostarczonej dokumentacji (opinie innych specjalistów, dokumentacja medyczna),
• bezpośredniej obserwacji zachowania dziecka,
• wykonania specjalistycznych, wystandaryzowanych testów psychologicznych, które służą do oceny rozwoju intelektualnego.

Po diagnozie następuje omówienie wyników oraz udzielenie wskazań do dalszej pracy. Na prośbę rodzica przygotowuje się pisemną opinię.

Diagnoza rozwoju psychomotorycznego może być przeprowadzona już od najwcześniejszego okresu życia dziecka. Pozwala określić w jakich obszarach dziecko rozwija się prawidłowo oraz które z nich wymagają stymulowania lub usprawniania.

Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko w wieku między 12 a 18 miesiącem życia:

• nie potrafi naśladować prostych gestów np. „jaki duży urośniesz"
• nie potrafi pokazać na sobie i na innych, gdzie jest nosek i buzia, robi to niechętnie
• nie przytula się, kiedy spotka je coś przykrego
• odwraca się od rodzica i nie patrzy, kiedy wołane jest po imieniu
• nie naśladuje prostych dźwięków
• nie rozumie prostych gestów i ich nie używa, np. nie robi „pa pa"
• nie przerywa czynności, gdy mówisz „nie wolno"

Umów się na konsultację!

Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko w wieku między 18 a 24 miesiącem życia:

• nie odwraca głowy w kierunku, w którym znajduje się osoba zadająca mu pytanie
• nie potrafi wskazać palcem przedmiotu i przynieść go kiedy jest o to poproszone
• nie wypowiada prostych słów
• nie naśladuje dźwięków zwierzątek, czynności lub pojazdów (np. „kap – kap", „miau", „brum")
• nie zachęca rodzica do wspólnych zabaw
• nie bawi się naprzemiennie, np. rzucając piłkę do drugiej osoby, puszczając auto
• nie potrafi wskazać palcem przedmiotu, który chce dostać
• nie potrafi kręcić głową na „nie" i kiwać głową na „tak" adekwatnie do sytuacji

Umów się na konsultację!

Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko w wieku między 24 a 30 miesiącem życia:

• nie uczy się nowych słów
• nie umie nazwać znajomych mu przedmiotów na obrazkach
• nie wypowiada prostych zdań
• niechętnie naśladuje po rodzicu czynności, np. gotowanie, odkurzanie
• nie przygląda się zabawie innych dzieci, nie próbuje do nich dołączyć
• nie zadaje pytań, np.: „co to? "

Umów się na konsultację!

Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko w wieku między 30 a 36 miesiącem życia:

• nie słucha jak mu się coś opowiada, tłumaczy
• nie zadaje pytań "po co?" lub "dlaczego?"
• nie interesuje się otaczającym je światem, zdarzeniami z życia codziennego
• niechętnie bawi się naśladując zachowania dorosłych
• nie dąży do samodzielnego wykonywania czynności, takich jak: ubieranie, rozbieranie, jedzenie
• nie chwali się nowymi umiejętnościami,
• nie lubi być w centrum zainteresowania

Umów się na konsultację!

Jeśli zauważasz, że Twoje dziecko po 36 miesiącu życia:

• nie układa prostych układanek
• nie lubi zadawać pytań
• niechętnie słucha jak ktoś czyta mu książeczki
• nie przywołuje rodzica i nie wskazuje, kiedy zobaczy coś ciekawego
• nie udaje w zabawie sytuacji życiowych np. nie bawi się w dom
• nie umie bawić się z innymi dziećmi, nie dzieli się z nimi zabawkami, nie czeka na swoją kolej w zabawie, nie współpracuje z dziećmi w zabawie
• nie potrafi powiedzieć jak się nazywa i ile ma lat

Umów się na konsultację!

Pamiętajmy, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie. Niektóre z wymienionych umiejętności dzieci powinny opanować wcześniej, inne nieco później. Jeśli jednak zauważycie państwo przynajmniej 2-3 nieprawidłowości z kategorii wiekowej odpowiadającej wiekowi Waszego dziecka koniecznie skontaktujcie się ze specjalistą.

Jak można się przygotować na spotkanie z psychologiem?

• Można przypomnieć sobie dotychczasowe etapy rozwoju dziecka: najważniejsze umiejętności w zakresie rozwoju ruchowego (m.in. siadanie, raczkowanie, chodzenie), porozumiewania się (m.in. gaworzenie, pierwsze słowa, wyrazy dźwiękonaśladowcze, pierwsze zdania, posługiwanie się mową gestów oraz wskazywanie palcem), społecznego (m.in. odpowiadanie uśmiechem na uśmiech, nawiązywanie i utrzymywanie kontaktu wzrokowego, inicjowanie wspólnej aktywności, naśladowanie), zabawy.
• Można przeprowadzić obserwację swojego dziecka i nagrać je w sytuacjach niepokojących lub spisać notatki.

Diagnoza składa się z:

• wywiadu przeprowadzanego z rodzicami,
• analizy dostarczonej dokumentacji (opinie innych specjalistów, dokumentacja medyczna),
• bezpośredniej obserwacji zachowania dziecka,
• wykonania specjalistycznych, wystandaryzowanych testów psychologicznych, które służą do oceny rozwoju psychomotorycznego.

Po diagnozie następuje omówienie wyników oraz udzielenie wskazań do dalszej pracy. Na prośbę rodzica przygotowuje się pisemną opinię

Jeżeli niepokoi Państwa rozwój dziecka i chcecie dokonać jego oceny wskazane jest badanie psychologiczne. Jeżeli czujecie, że coś „idzie nie tak” warto to sprawdzić i zacząć działać. Rodzice nie muszą czekać na oficjalną diagnozę, żeby wspierać społeczny i emocjonalny rozwój dziecka. Wczesne podjęcie terapii daje często dobre rezultaty. Pierwsze niepokojące objawy mogą być widoczne już pomiędzy 1 a 2 rokiem życia.

Co może niepokoić?

• Dziecko jest „jakby nieobecne”.
• Nie bawi się tak, jak inne dzieci.
• Nie reaguje, gdy wołane jest po imieniu.
• Rozwój mowy jest opóźniony.

ZAPRASZAM NA KONSULTACJĘ I BADANIE

Gotowość do podjęcia nauki szkolnej uzależniona jest to od wielu czynników. Należą do nich: wrodzone możliwości dziecka (potencjał), umiejętności zdobyte w procesie wychowania rodzinnego i przedszkolnego oraz proces socjalizacji. Gdy dziecko zaczyna wykazywać zainteresowanie uczeniem się, ma chęć bycia uczonym i samodzielnie się uczy to sygnał, że zaczyna być gotowe do podejmowania wysiłku związanego z edukacją. Wyniki badania gotowości szkolnej pomogą rodzicom podjąć decyzję o tym czy umieścić swoje dziecko w klasie 0 czy klasie I.

Diagnoza gotowości szkolnej obejmuje:

• wywiad z rodzicami;
• analizę opinii placówki oświatowej o gotowości dziecka do podjęcia nauki szkolnej;
• badanie psychologiczne (ocena rozwoju poznawczego oraz emocjonalno – społecznego);
• badanie umiejętności pedagogicznych;
• wydanie opinii (na prośbę rodzica).

Rozwój uczuciowy i społeczny jest ściśle ze sobą powiązany. Kiedy zauważamy u dziecka: nieśmiałość, smutek, zazdrość, lękliwość możemy to odczytać jako stan emocjonalny lub zachowanie społeczne. Rodzic jest najlepszym obserwatorem rozwoju dziecka. Jeśli w zachowaniu dziecka niepokoi:

• brak zdolności podejmowania samodzielnych zadań
• wycofywanie się z zadań spostrzeganych jako trudnych
• nieumiejętność przyjmowania niepowodzeń
• nieśmiałość w kontaktach z osobami dorosłymi
• wycofanie w relacjach rówieśniczych
• skrytość
• powściągliwość w wyrażaniu emocji
• brak okazywania uczuć we właściwy sposób
• niska samoocena
• lęk w nowych sytuacjach
• skłonność do zachowań agresywnych

ZAPRASZAM NA DIAGNOZĘ

Terapia psychologiczna jest formą pomocy dla dzieci, które doświadczają trudności emocjonalnych. Jej celem jest nie tylko zmiana zachowania ale przede wszystkim wpłynięcie na poprawę stanu odczuwania przez dziecko.

Jeśli dziecko:

• doświadcza silnych emocji w związku z trudnymi doświadczeniami życiowymi (typu: rozwód rodziców, śmierć kogoś bliskiego, narodziny rodzeństwa, przeprowadzka, zmiana szkoły, niepowodzenia szkolne, doświadczenie przemocy)
• sygnalizuje niepokojące zachowania odbiegające od normy
• wykazuje zaburzenia nastroju oraz zaburzenia lękowe
• przejawia zaburzenia zachowania, odżywiania lub tikowe
• uzewnętrznia skrajną nieśmiałość w kontaktach społecznych
• ujawnia nadmierne zainteresowanie komputerem, telefonem
• werbalizuje nam potrzebę porozmawiania z psychologiem, nie podając konkretnej przyczyny.

ZAPRASZAM NA KONSULTACJĘ

Jeśli zdecydujecie się Państwo na cykliczne spotkania warto wiedzieć, że warunkiem osiągnięcia efektów pracy terapeutycznej z dzieckiem jest współpraca rodziny z psychologiem. W celu wzmocnienia i utrwalenia zmian rodzice (zazwyczaj co kilka sesji) biorą udział w spotkaniu z psychologiem podczas którego wspólnie dochodzi się do najlepszych rozwiązań w pracy z dzieckiem w domu.

Trening umiejętności szkolnych to zajęcia indywidualne rozwijające i udoskonalające umiejętności szkolne dla dzieci w różnym wieku (od przedszkolaków po dzieci z III klasy szkoły podstawowej).
Podczas treningu dzieci podejmują intensywną pracę nad kształtowaniem zdolności czytania i pisania. Usprawniają także różne przydatne umiejętności angażujące procesy poznawcze.

Funkcje ważne w procesie uczenia się czytania i pisania to:

• funkcje wzrokowo – przestrzenne (spostrzeganie i pamięć wzrokowa, analiza i synteza, organizacja przestrzenna)
• funkcje słuchowo – językowe (spostrzeganie i pamięć słuchowa dźwięków mowy oraz funkcje językowe)
• funkcje motoryczne (sprawność manualna, ogólny rozwój ruchowy)
• współdziałanie ze sobą powyższych funkcji (koordynacja wzrokowo-ruchowa, koordynacja wzrokowo-słuchowa).

Zajęcia zazwyczaj odbywają się 1 raz w tygodniu (na prośbę rodzica – częściej).

ZAPRASZAM DO WSPÓLNEJ PRACY

Trening umiejętności społecznych to zajęcia warsztatowe skierowane dla dzieci, u których zauważa się niewystarczające zdolności w obszarze komunikacji i kontaktów społecznych.

Celem zajęć jest doskonalenie umiejętności:

• komunikacyjnych
• współpracy w grupie
• rozwiązywania konfliktów
• przestrzegania zasad
• rozpoznawania emocji i potrzeb
• wyrażania uczuć w sposób akceptowany społecznie
• radzenia sobie z nieprzyjemnymi emocjami

Są to zajęcia grupowe prowadzone w sposób atrakcyjny dla dzieci (połączenie zabawy z nauką niezbędnych umiejętności).

Zajęcia odbywają się 1 x w tygodniu - czas trwania spotkania 75 min (w okresie wakacyjnym – spotkania mogą odbywać się 2 x w tygodniu). Warunkiem rozpoczęcia zajęć jest konsultacja psychologiczna (spotkanie z dzieckiem i rodzicami przed warsztatami). Po zakończeniu warsztatów każdy rodzic może skorzystać z konsultacji, na której omówione będą efekty pracy dziecka (koszt konsultacji końcowej wliczony jest w cenę cyklu warsztatów).

Grupa przedszkolna: zapraszam dzieci w wieku 5 - 6 lat

Grupa szkolna: zapraszam dzieci w wieku: 7 - 9 lat

Grupa szkolna: zapraszam dzieci w wieku: 10 - 12 lat

ZAPRASZAM CHĘTNYCH I POTRZEBUJĄCYCH TAKIEGO WSPARCIA
(zapisy telefoniczne)

Trening radzenia sobie ze złością to zajęcia warsztatowe skierowane dla dzieci, które mają niewystarczające umiejętności w zakresie radzenia sobie ze złością i gniewem.

Podczas treningu dzieci dowiedzą się:

• co to jest złość?
• skąd się bierze złość?
• jak poradzić sobie ze złością?
• jak ją wyrażać, by nie ranić innych?

Są to zajęcia grupowe, podczas których nauka niezbędnych umiejętności przeplatana jest wspólną zabawą.

Zajęcia odbywają się 1 x w tygodniu - czas trwania spotkania 75 min (w okresie wakacyjnym – spotkania mogą odbywać się 2 x w tygodniu). Warunkiem rozpoczęcia zajęć jest konsultacja psychologiczna spotkanie z rodzicami w celu analizy zauważanych problemów. Po zakończeniu warsztatów każdy rodzic może skorzystać z porady wychowawczej, podczas której omówione będą dalsze sposoby pracy z dzieckiem (koszt końcowej porady wychowawczej wliczony jest w cenę cyklu warsztatów)

• Grupa przedszkolna: zapraszam dzieci w wieku 5 - 6 lat
• Grupa szkolna: zapraszam dzieci w wieku: 7 - 9 lat
• Grupa szkolna: zapraszam dzieci w wieku: 10 - 12 lat

Terminy spotkań zostaną ustalone po zebraniu grupy (min.4 dzieci).

ZAPRASZAM CHĘTNYCH I POTRZEBUJĄCYCH TAKIEGO WSPARCIA
(zapisy telefoniczne)

Kiedy można poprosić o wizytę domową?

Dojeżdżam do miejsca zamieszkania dziecka, kiedy opuszczenie przez niego domu jest znacznie utrudnione. Może to być spowodowane wiekiem (niemowlę, małe dziecko), chorobą członka rodziny lub dziecka. Wizyta domowa wskazana jest również, gdy rodzic obawia się reakcji dziecka na nowe miejsce i sytuację. Również rodzice, którzy czują się obciążeni nadmiarem obowiązków i brakuje im możliwości zorganizowania czasu tak, by udać się na konsultację mogą otrzymać pomoc w miejscu zamieszkania.

W RAZIE POTRZEBY ZAPRASZAM DO KONTAKTU